Artikkelside

Nynorskordboka

strut

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein strut	struten	strutar	strutane

Opphav

norrønt strútr ‘kjegleforma topp (på ein hatt)'

Tyding og bruk

tut, stutt røyr som stikk fram
Døme
- struten på kaffikjelen;
- knyte tørkleet i ein strut
snute (2, trut