Nynorskordboka
stolpe 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein stolpe | stolpen | stolpar | stolpane |
Opphav
norrønt stolpiTyding og bruk
- (fastståande) stokk;påle, tjukk stong
Døme
- gjerdestolpe;
- grindstolpe;
- lyktestolpe;
- telefonstolpe;
- bruke berre impregnerte stolpar
- målstong
- skotet gjekk i stolpen og inn
- loddrett stokk i bindingsverk
- svalvegger av stavverk med dekorativt utforma stolpar på hjørna
- oppståande stykke, til dømes merke i ei uniformslue, søyle i eit diagram, loddrett strekfigur i stoff, hekle- eller strikkearbeid
Døme
- ei skjorte med stolpe i halsen
- (ledd som er ei) måleining i målband brukt på storfe
Døme
- ein stolpe er ¹⁄₃₂ av ei alen