Nynorskordboka
stinke
stinka
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å stinkaå stinke | stinkar | stinka | har stinka | stink!stinka!stinke! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
stinka + substantiv | stinka + substantiv | den/det stinka + substantiv | stinka + substantiv | stinkande |
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
- stinke av sterk parfyme
- verke motbydeleg
- sjølvros stinkar