Artikkelside

Nynorskordboka

still 2

adjektiv

Bøyningstabell for dette adjektivet
eintal			fleirtal
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal
still	stilt	stille	stille

Bøyningstabell for dette adjektivet (gradbøyning)
gradbøying
komparativ	superlativ ubunden form	superlativ bunden form
stillare	stillast	stillaste

Opphav

samanheng med stall; same opphav som stille (

Tyding og bruk

som er i ro;
kvilande, roleg
Døme
- sitje stiv og still;
- fjorden låg stavande still – blikstill;
- no står det heilt stilt for meg – no greier eg ikkje å tenkje klart, å kome på det
- i superlativ:
  stillaste vatnet har djupaste grunnen – den som seier lite, kan ofte vere den mest djuptenkte el. ha mykje løynt i seg
utan bråk, larm, uro;
lydlaus
Døme
- elva rann still el. stilt;
- ein still og fredeleg stad;
- gå stilt i trappa;
- det var heilt stilt i huset
- blyg
  han er så still og smålåten
- tagal
  ho er så still og alvorleg;
  teie still el. stilt – slutte å snakke;
  still bøn

Faste uttrykk

den stille veka
veka frå palmesøndag til og med påskeaftan (da musikk og andre teikn på glede var borte frå gudstenesta i eldre tid)
gå stilt i dørene
fare varsamt fram
i det stille
i løynd
still mobilisering
mobilisering utan offentleg kunngjering