Nynorskordboka
spreie 2
spreia
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å spreiaå spreie | spreier | spreidde | har spreidd | sprei! |
| har spreitt |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| spreidd + substantiv | spreidd + substantiv | den/det spreidde + substantiv | spreidde + substantiv | spreiande |
| spreitt + substantiv | ||||
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
- kløyve, skilje frå kvarandre
Døme
- politiet spreidde demonstrantane;
- vinden spreier skodda
- i faste uttrykk
Faste uttrykk
- spreie seg
- drive med mange ting samstundes
- vekse i omfang;
auke;
breie seg- smitten spreier seg lett