Nynorskordboka
sordin
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sordin | sordinen | sordinar | sordinane |
Opphav
frå italiensk, av sordo ‘dauv’Tyding og bruk
innretning på stryke- og messingblåseinstrument for å redusere lydstyrken;
Døme
- setje sordin på trompeten
Faste uttrykk
- spele med sordingå varsamt fram