Nynorskordboka
snikje, snike 2
snikja, snika
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å snikaå snike | sniker | snikte | har snikt | snik! |
| å snikjaå snikje | snikjer |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| snikt + substantiv | snikt + substantiv | den/det snikte + substantiv | snikte + substantiv | snikande |
| snikjande | ||||