Nynorskordboka
snekke 2
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei snekke | snekka | snekker | snekkene |
Opphav
frå tyskTyding og bruk
skrue med trapesforma gjenge til å drive eit tannhjul eller skuve ei tannstong;
Døme
- styresnekke