Nynorskordboka
alder
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein alder | alderen | aldrar | aldrane |
Opphav
norrønt aldr; samanheng med ale (2Tyding og bruk
- tid som noko(n) har vore til i
Døme
- spørje etter alderen;
- vere stor etter, for alderen;
- døy i ung alder;
- oppnå høg alder
- viss del av levetida;
Døme
- i sin beste alder;
- folk i alle aldrar;
- ungdom i 15–16-årsalderen;
- fysisk og mental alder
- høg alder, alderdom
Døme
- dra på alderen;
- bere alderen godt;
- ta til å merke alderen;
- med alderen
- til dømes
- atomalder
- gullalder
- mellomalder
- oljealder
- steinalder
Faste uttrykk
- den farlege alderenalder med stor handlefridom og lite røynsle;
ungdomsåra