Nynorskordboka
skutelsvein
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein skutelsvein | skutelsveinen | skutelsveinar | skutelsveinane |
Opphav
norrønt skutilsveinn, av skutill ‘fat’; opphavleg frå latinTyding og bruk
- om norrøne forhold: tenar som varta opp ved måltida
- om norrøne forhold: hirdmann (1) med høg rang