Nynorskordboka
skrangling
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei skrangling | skranglinga | skranglingar | skranglingane |
Tyding og bruk
det å gje frå seg ein kraftig, klaprande lyd;
skranglande lyd
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei skrangling | skranglinga | skranglingar | skranglingane |