Nynorskordboka
sjølvspreiing
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei sjølvspreiing | sjølvspreiinga | sjølvspreiingar | sjølvspreiingane |
Tyding og bruk
det at ei plante aktivt medverkar til å spreie frø eller frukter, til dømes ved at sporar blir skotne ut i lufta