Nynorskordboka
sherpa
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sherpa | sherpaen | sherpaar | sherpaane |
| sherpaer | sherpaene | ||
Uttale
sjærˊpaOpphav
frå tibetansk, opphavleg ‘austmann’Tyding og bruk
person av eit tibetansktalande folk i det nordaustlege Nepal og tilgrensande strøk i India, ofte med som følgje i klatreekspedisjonar (særleg i Himalaya)