Nynorskordboka
sekretær
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sekretær | sekretæren | sekretærar | sekretærane |
Opphav
av mellomalderlatin secretarius, opphavleg ‘person som tek vare på hemmelege saker’; jamfør sekret (2Tyding og bruk
- kontorarbeidar som driv med administrativt arbeid, svarer på førespurnader per telefon, e-post eller liknande, fører protokoll i møte og anna sakshandsaming for ein organisasjon, ei bedrift eller liknande
- som etterledd i ord som
- helsesekretær
- person som gjer det praktiske arbeidet i leiinga av eit parti, ei foreining eller ein organisasjon
- som etterledd i ord som
- generalsekretær
- person som er assistent og passar korrespondansen og liknande for ein einskild person;
- tittel for visse funksjonærar
Døme
- rykkje opp frå sekretær til kontorsjef
- som etterledd i ord som
- førstesekretær
- mindre skrivepult med skrå skriveklaff til å slå ned;