Nynorskordboka
schnauzer
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein schnauzer | schnauzeren | schnauzerar | schnauzerane |
Uttale
sjnauˊserOpphav
frå tysk, av Schnauze ‘snute’Tyding og bruk
hund med svart eller gråsvart, stritt hårlag og buskete augebryn