Nynorskordboka
rykking 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei rykking | rykkinga | rykkingar | rykkingane |
Tyding og bruk
brå rørsle (i kroppen);
Døme
- ha nervøse rykkingar
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei rykking | rykkinga | rykkingar | rykkingane |