Nynorskordboka
ryggrad
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei ryggrad | ryggrada | ryggrader | ryggradene |
Opphav
frå tyskTyding og bruk
- i overført tyding: det viktigaste eller kjernen av noko
Døme
- norskfaget er ryggrada i utdanninga
- i overført tyding: prinsippfast haldning
Døme
- ein god leiar må ha ryggrad;
- politikarane våre manglar heilt ryggrad og integritet;
- ho er ein svak person, heilt utan ryggrad
Faste uttrykk
- økonomisk ryggradøkonomisk evne