Nynorskordboka
runde 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein runde | runden | rundar | rundane |
Opphav
gjennom tysk; frå franskTyding og bruk
- rørsle i ring, rundgang
Døme
- vaktmannen gjekk runden;
- ta, gå ein runde i skogen, i lysløypa;
- ha igjen tre rundar på 5000-meteren
Døme
- andre runde i cupen;
- eg spanderer ein runde (øl);
- ein boksekamp over ti rundar;
- tinginga går inn i siste runden – mot slutten