Nynorskordboka
replikk
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein replikk | replikken | replikkar | replikkane |
Opphav
frå fransk; jamfør replisereTyding og bruk
- ytring, svar, stutt innlegg i eit ordskifte
Døme
- vere kjapp i replikken;
- kome med ein drepande replikk
- ein av fleire ytringar som ein skodespelar har i eit teaterstykke, i ein film eller liknande
Døme
- morosame scener og replikkar
- kopi av kunstverk laga av kunstnaren sjølv;jamfør replika
- i jus: andre innlegget til saksøkjaren i ei rettssak;jamfør duplikk