Nynorskordboka
regent
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein regent | regenten | regentar | regentane |
Opphav
frå latin; av regere ‘styre’Tyding og bruk
statsoverhovud i eit monarki, ofte brukt om tronarving eller fyrste som mellombels styrer for ein konge
- som etterledd i ord som
- prinsregent
- kronprinsregent