Nynorskordboka
reduplikasjon
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein reduplikasjon | reduplikasjonen | reduplikasjonar | reduplikasjonane |
Opphav
frå latin; jamfør reduplisereTyding og bruk
- i språkvitskap: oppattaking av (ein del av) ei staving