Nynorskordboka
ralle 1
ralla
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å rallaå ralle | rallar | ralla | har ralla | rall!ralla!ralle! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| ralla + substantiv | ralla + substantiv | den/det ralla + substantiv | ralla + substantiv | rallande |
Opphav
dansk; jamfør ralle (2Tyding og bruk
gje frå seg ein gurglande eller surklande lyd (når ein pustar)
Døme
- han seig saman og ralla
- brukt som adjektiv:
- ein rallande dødslyd