Nynorskordboka
radio
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein radio | radioen | radioar | radioane |
Opphav
av latin radius ‘stråle’; opphavleg kortord for radiostasjon, -telefon og så vidareTyding og bruk
- overføring av lyd med hjelp av radiobølgjer
- kringkasting (1) av nyhende, musikk og liknande frå ein kringkastingsstasjon;radioprogram, radiosending
Døme
- høyre på radio
Døme
- slå av radioen;
- radioen på kjøkenet spelar Nitimen
- anlegg for sending og mottak av meldingar via radio (1);radiosendar og -mottakar
Døme
- Bergen radio