Nynorskordboka
pæle
pæla
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å pælaå pæle | pælar | pæla | har pæla | pæl!pæla!pæle! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
pæla + substantiv | pæla + substantiv | den/det pæla + substantiv | pæla + substantiv | pælande |
Opphav
jamfør islandsk pæla ‘hakke, grave’Tyding og bruk
streve, slite hardt
Døme
- han pæla og drog så sveitten rann