Nynorskordboka
parallellforskuve, parallellforskyve
parallellforskuva, parallellforskyva
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å parallellforskuvaå parallellforskuve | parallellforskuvar | parallellforskuva | har parallellforskuva | parallellforskuv!parallellforskuva!parallellforskuve! |
| å parallellforskyvaå parallellforskyve | parallellforskyv | parallellforskauv | har parallellforskove | parallellforskyv! |
| parallellforskyver | parallellforskyvde | har parallellforskyvd | ||
| har parallellforskyvt |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| parallellforskuva + substantiv | parallellforskuva + substantiv | den/det parallellforskuva + substantiv | parallellforskuva + substantiv | parallellforskuvande |
| parallellforskoven + substantiv | parallellforskove + substantiv | den/det parallellforskovne + substantiv | parallellforskovne + substantiv | parallellforskyvande |
| parallellforskyvd + substantiv | parallellforskyvd + substantiv | den/det parallellforskyvde + substantiv | parallellforskyvde + substantiv | |
| parallellforskyvt + substantiv | ||||
Tyding og bruk
- i matematikk: flytte eller forskuve ei linje, ein figur eller liknande slik at alle linjer heile tida er parallelle (2 med dei opphavlege;
- overføre ei hending eller eit fenomen til nye omgjevnader
Døme
- vi kan ikkje parallellforskuve erfaringane frå Tyskland til Noreg