Nynorskordboka
orne 2
orna
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å ornaå orne | ornar | orna | har orna | orn!orna!orne! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
orna + substantiv | orna + substantiv | den/det orna + substantiv | orna + substantiv | ornande |
Opphav
norrønt ornaTyding og bruk
bli varm (i kroppen);
vermast