Nynorskordboka
oreigning
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei oreigning | oreigninga | oreigningar | oreigningane |
Tyding og bruk
det å oreigne;
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei oreigning | oreigninga | oreigningar | oreigningane |