Nynorskordboka
omgrep
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit omgrep | omgrepet | omgrep | omgrepa |
Opphav
av dansk begreb og tysk Umgriff ‘det å gripe om noko’Tyding og bruk
- klart avgrensa og allmenngyldig førestilling om dei karakteristiske fellestrekka ved ein viss type ting, vesen eller fenomen
Døme
- omgrepet ‘fred’;
- grammatiske omgrep;
- eit juridisk omgrep
- grunnleggjande forståing;
Døme
- etter mine omgrep er dette ei dårleg løysing;
- fritid var eit ukjent omgrep for dei
- velkjend førestilling
Døme
- oljebyen Stavanger er no eit omgrep