Nynorskordboka
nøring
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei nøring | nøringa | nøringar | nøringane |
Opphav
norrønt nǿringTyding og bruk
- det å gjere opp eld;jamfør nøre (2, 2)
Døme
- nøring i omnen
Døme
- lidenskapen får nøring