Nynorskordboka
nybyggjar, nybyggar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein nybyggar | nybyggaren | nybyggarar | nybyggarane |
| ein nybyggjar | nybyggjaren | nybyggjarar | nybyggjarane |
Tyding og bruk
person som har slått seg ned på ein ubygd stad og bygd hus;
Døme
- norske nybyggjarar i Amerika