Nynorskordboka
nattergal
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein nattergal | nattergalen | nattergalar | nattergalane |
Opphav
frå lågtysk , opphavleg ‘den som gjel (det vil seie syng) om natta’Tyding og bruk
songfugl i trastefamilien;
Luscinia luscinia
Døme
- synge så vakkert som ein nattergal