Nynorskordboka
motstand
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein motstand | motstanden | motstandar | motstandane |
Opphav
jamfør stand (1Tyding og bruk
- det å setje seg imot eller prøve å hindre;motarbeiding
Døme
- gjere motstand mot noko;
- møte motstand;
- få uventa motstand;
- gje seg utan motstand;
- passiv motstand
- komponent i ein straumkrins
Døme
- kople inn ein motstand
- i fysikk: kraft som motverkar ei rørsle;jamfør luftmotstand
Faste uttrykk
- elektrisk motstand
- minste motstands vegenklaste måte
- ho valde minste motstands veg