Nynorskordboka
moralitet
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein moralitet | moraliteten | moralitetar | moralitetane |
Opphav
gjennom tysk, eller fransk; frå latinTyding og bruk
- moralsk kjensle eller medvit;
- dramatisert moralpreike frå slutten av mellomalderen der dygder og laster er personifiserte