Nynorskordboka
mishøyre
mishøyra
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å mishøyraå mishøyre | mishøyrer | mishøyrde | har mishøyrt | mishøyr! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| mishøyrd + substantiv | mishøyrt + substantiv | den/det mishøyrde + substantiv | mishøyrde + substantiv | mishøyrande |
Opphav
av mis-Tyding og bruk
høyre feil;
misforstå
Døme
- folk mishøyrer og mistyder
Faste uttrykk
- mishøyre seghøyre feil
- han hadde visst mishøyrt seg