Artikkelside

Nynorskordboka

mine 2

substantiv hokjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ei mine	mina	miner	minene

Opphav

gjennom tysk og fransk; frå keltisk ‘malm’

Tyding og bruk

gruve (1, gruvegang, sjakt
sprengladning med tennmekanisme i ein behaldar som eksploderer ved støyt, trykk eller annan påverknad
Døme
- leggje ut miner;
- skipet gjekk på ei mine;
- drivande miner er farlege for skipsfarten
- - landmine
  - sjømine