Nynorskordboka
men 2
konjunksjon
Opphav
frå svensk og, dansk, innverknad frå lågtysk men, man ‘berre, unnateke’; same opphav som medanTyding og bruk
- brukt til å jamstille ord, setningsledd og setningar og uttrykkje motsetnad, innvending, innskrenking og liknande
Døme
- han er ikkje lys, men mørk;
- dei håpte på solskin, men det vart regn;
- arbeide raskt, men unøyaktig
- og (likevel)
- det var lite, men godt;
- sist, men ikkje minst;
- eit glas til, takk, men kaldt!
- brukt til å innleie eit brot på samanhengen
Døme
- ja, det er nok eit viktig poeng, men vi må kome tilbake til hovudsaka
- brukt i uttrykk for undring, oppmoding, utolmod, ofte i utrop og spørsmål;
Døme
- men i all verda, kva er dette?
- men du må da ikkje bli ståande der!