Nynorskordboka
marsjall
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein marsjall | marsjallen | marsjallar | marsjallane |
Opphav
gjennom fransk, frå tysk; same opphav som marskalkTyding og bruk
om utanlandske forhold: høgaste general i hæren;