Nynorskordboka
lægje 2
lægja
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å lægjaå lægje | lægjer | lægde | har lægd | læg! |
| har lægt |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| lægd + substantiv | lægd + substantiv | den/det lægde + substantiv | lægde + substantiv | lægjande |
| lægt + substantiv | ||||
Opphav
norrønt lægja; av låg (2Tyding og bruk
gjere lågare;
setje ned;
senke
Døme
- lægje vassmålet i eit vatn;
- ho lægde hovudet;
- sola lægjer seg