Nynorskordboka
lufttørke, luftturke
lufttørka, luftturka
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å lufttørkaå lufttørke | lufttørkar | lufttørka | har lufttørka | lufttørk!lufttørka!lufttørke! |
å luftturkaå luftturke | luftturkar | luftturka | har luftturka | luftturk!luftturka!luftturke! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
lufttørka + substantiv | lufttørka + substantiv | den/det lufttørka + substantiv | lufttørka + substantiv | lufttørkande |
luftturka + substantiv | luftturka + substantiv | den/det luftturka + substantiv | luftturka + substantiv | luftturkande |
Tyding og bruk
tørke i friluft og ikkje med kunstig varme
Døme
- la håret lufttørke