Nynorskordboka
kuplett
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kuplett | kupletten | kuplettar | kuplettane |
Opphav
frå fransk , av couple ‘par’, opphavleg to verslinjer forbundne med rimTyding og bruk
- par verselinjer som følgjer kvarandre, og ofte rimar
- satirisk eller humoristisk vise, særleg brukt i operettar og revyar
Døme
- revyen hadde fleire kuplettar