Nynorskordboka
koturne
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein koturne | koturnen | koturnar | koturnane |
Opphav
frå greskTyding og bruk
sko med høg sole og hæl, nytta på scena av greske tragedieskodespelarar i oldtida