Nynorskordboka
koste 1
kosta
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å kostaå koste | kostar | kosta | har kosta | kost!kosta!koste! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| kosta + substantiv | kosta + substantiv | den/det kosta + substantiv | kosta + substantiv | kostande |
Opphav
norrønt kosta, gjennom lågtysk; frå latin constareTyding og bruk
- stå i ein viss pris;kome på
Døme
- jakka kosta 900 kr
- føre med seg utgifter, kostnad
Døme
- bilen kostar mange tusen for året
- føre med seg
Døme
- det vil koste kamp;
- det vil koste meg jobben
- bruke pengar på
Døme
- koste på seg eit nytt klesplagg
- skaffe pengar til;
Døme
- koste reisa;
- koste dottera på skule
Faste uttrykk
- det kostar å vere kardet er dyrt å flotte seg
- koste fleskkoste mykje;
vere dyr - koste kva det koste vilgjennomføre utan å vurdere pengebruk
- vegen skal byggjast koste kva det koste vil