Nynorskordboka
kontring
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei kontring | kontringa | kontringar | kontringane |
Opphav
av kontreTyding og bruk
særleg i lagspel: raskt motåtak
Døme
- begge måla kom etter kontringar