Nynorskordboka
koma 2
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein koma | komaen | komaar | komaane |
| komaer | komaene | ||
Opphav
gjennom latin; frå gresk kome ‘hår’Tyding og bruk
- skoddeliknande masse kring kjernen på ein komet (1)
- i optikk: feil i linse som gjev att eit punkt i utkanten av biletfeltet som ein flekk med kometliknande hale