Nynorskordboka
koma 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein koma | komaen | komaar | komaane |
| komaer | komaene | ||
Opphav
frå gresk ‘djup søvn’Tyding og bruk
langvarig, djup medvitsløyse
Døme
- pasienten er i koma
Faste uttrykk
- kunstig komadet at ein person er lagt i koma (1 under medisinsk kontroll, for at pasienten skal få ro og sleppe påkjenningar