Nynorskordboka
knalle
knalla
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å knallaå knalle | knallar | knalla | har knalla | knall!knalla!knalle! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| knalla + substantiv | knalla + substantiv | den/det knalla + substantiv | knalla + substantiv | knallande |