Nynorskordboka
kloakk
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kloakk | kloakken | kloakkar | kloakkane |
Opphav
gjennom fransk og tysk; frå latin cloaca ‘avløp’, av cluere ‘reinse’Tyding og bruk
- avløpssystem for spillvatn, regnvatn, toalett og liknande
Døme
- installere vatn og kloakk;
- kommunen ordna med veg, vatn og kloakk til byggjefeltet
- flytande avfall som blir frakta gjennom kloakkanlegg
Døme
- lukte kloakk;
- leke kloakk ut i vassdraget
- i zoologi: bakarste del av endetarm