Nynorskordboka
klimakterium
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit klimakterium | klimakteriet | klimakterium | klimakteria |
Opphav
frå nylatin, av gresk klimakter ‘trinn’; jamfør klimaksTyding og bruk
periode hos kvinna da menstruasjonen sluttar for godt;