Nynorskordboka
klima
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit klima | klimaet | klima | klimaa |
Opphav
frå gresk ‘skråning’, opphavleg ‘om jorda si stilling i forhold til solstrålane’Tyding og bruk
- gjennomsnittleg tilstand av vêrtilhøva på ein stad;
Døme
- godt klima;
- dårleg klima
- i overført tyding: rådande tenkjemåte eller stemning innanfor eit miljø eller mellom ulike partar
Døme
- det økonomiske klimaet er hardt