Nynorskordboka
klave 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein klave | klaven | klavar | klavane |
Opphav
norrønt klafiTyding og bruk
- bøyel til å ha om halsen på dyr
- som etterledd i ord som
- bjølleklave
- halsbøyle av metall nytta som smykke eller til å hengje smykke i
- reiskap til å måle diameteren på tre eller stokkar
- stø (2 av to krosslagde stenger
Faste uttrykk
- har ein klave, får ein kuhar ein det som høyrer til, får ein nok sjølve tingen også